Obcowanie ze zwierzętami na bardzo duży wpływ na życie i rozwój emocjonalny zarówno dorosłych, jak i dzieci. Dla dzieci jest to szczególnie ważne, bo poprzez kontakt ze zwierzętami następuje prawidłowa socjalizacja, dzięki której nie będą one się bały psów ani innych zwierząt w dorosłym życiu. Często psy są najwierniejszymi powiernikami dziecięcych problemów i kompanami zabaw. Niestety słyszy się w mediach o pogryzieniach dzieci przez psy. Chciałabym podkreślić, że w każdym przypadku odpowiedzialność za takie wydarzenie ponoszą rodzice. Nigdy bowiem nie należy zostawiać dzieci w obecności psa bez opieki dorosłych. Zachowania agresywne psów wobec dzieci wynikają z tego, że psy inaczej niż ludzie pojmują gesty i zachowania. Dla psa pochodzenie na wprost, z przodu, patrzenie prosto w oczy, a tak się dzieje szczególnie w przypadku dzieci, bo mają one oczy na wysokości oczu psa, oraz wyciąganie ręki jest oznaką wrogich zamiarów. Dodatkowo często dzieci podbiegają do psów śmiejąc się i pokazując w uśmiechu zęby, co jeszcze wzmacnia negatywny dla psa przekaz. Psy unikają konfliktów i zanim ugryzą stosują całą gamę sygnałów uspokajających, które mają na celu powstrzymanie dziecka przed dalszym zbliżaniem się. Pierwszym z takich sygnałów jest odwrócenie głowy w bok i oblizanie się. Jest to sygnał, który mówi: „nie mam złych zamiarów, ale jest to dla mnie sytuacja niekomfortowa, odejdź”. Jeżeli to nie daje rezultatu, pies stosuje mocniejszy sygnał, mianowicie marszczy wargi i odsłania zęby, a następnie dołącza do tego warczenie i dopiero wtedy, jeśli nic nie skutkuje, a dodatkowo pies nie ma drogi ucieczki, może dojść do kłapnięcia zębami. Z reguły nie jest ugryzienie, a raczej uderzenie zębami, ale w związku z tym, że na wysokości psiego pyska znajduje się twarz dziecka jest to szczególnie niebezpieczne. Rodzice powinni zwracać uwagę na sygnały wysyłane przez psy i reagować odpowiednio wcześnie, czyli już w momencie, kiedy pies odwraca głowę i się oblizuje. W takiej sytuacji należy odwrócić uwagę dziecka od psa. Ważne jest także, aby pies miał swoje miejsce, gdzie mógłby spać nie niepokojony przez dziecko, bowiem najbardziej niebezpieczne sytuacje powstają w chwili, gdy dziecko podchodzi do śpiącego psa. Wskazane jest także aby uczyć dzieci prawidłowych zachowań wobec psa, to znaczy, aby podchodziły do psa po łuku lub lekkim skosem, z rękami opuszczonymi wzdłuż ciała, oraz żeby nie patrzyły psu w oczy. Zaleca się także nagradzanie psa za właściwe zachowanie, co pomoże mu zrozumieć jak powinien się zachowywać w danej sytuacji. Przestrzeganie powyższych zasad sprawi, że kontakty dzieci z psami będą bezpieczne i komfortowe dla obu stron.